Rusya’da daha fazla demokrasi, daha fazla insan hakları isteyen aydınlar, anarşist ve feminist görüşler taşıyan müzik grupları, edebiyatçılar ve sanatçıların “Sessizlik Ölümdür” ismiyle Moskova’da düzenledikleri sanat günleri sona erdi. Amaçlarının muhalif morali desteklemek olduðunu belirten sanatçı ve aydınlar düzenledikleri sergiler, konserler ve seminerler ve edebiyat etkinlikleriyle politik sahalarını genişletti.

Modern toplumsal hareketlerin önemli bileşenleri arasında yer alan Rock, protest veya barikat müzikleri tercih eden grupların her biri eylem gibi sanat günleri ses getirdi.

Startını 19 Temmuz’da Artplay salonunda yapan Rock gruplarının reklam ve tanıtım performanslarına yer yer milliyetçi provokatif vurgular da sızsa 1980’lerden günümüze protest etkileşimleri gösteriyordu. Rusya’da sadece müzikleriyle deðil Kiliselere karşı içine girdikleri gerçek sivil ve ateist protesto eylemleri gibi ses getirici muhalif çıkışlarıyla bir fenomene dönüşen Pussy Riot kadınlarının da yer alması politik ve popülist bir yankı yarattı. Ama amaçta zaten buydu (antidemokratik rejimlere karşı) “sessizlik ölümdür” demek istiyorlardı.

Son dönemde Twitter ve Facebook gibi sosyal paylaşım alanlarında en çok izlenen müzik türleri arasına giren Barikat veya protesto müzikleri söyleyen Arkadi Kots, Gali Povar, Lisiçki Xlep ve Vasili Şumov gibi gruplar sivil toplumun önemli kanatlarından biri haline geldiklerini kanıtlıyorlar. Ýsmini Punk grubu Tarakan’ın “sessizlik ölümdür” adlı son albümünden alan proje dikkatleri çekmeyi başardı. Bunlar aynı zamanda Ýngilizlerin 1970 ve Amerika’nın 1980’lerdeki anti militarist akımlardan etkilenen gruplardı. Çaðdaş sanat çerçevesinde gerçekleştirilen protest ya da başkaldırı kültürünün son 20 yıllık serüvenini içeriyordu. Özellikle Rusya da o dönemde daha çok taklit başlangıçlardı ve Sovyet sistemine karşı bir kontr kültür akımı gibiydi. Ama gerçekte aşırı disiplinci devlet, disiplinci üretim ve yaşam biçimlerine karşı yine de özgürlükçüydü. Özellikle son yıllarda anti demokratik otoriter iktidar merkezlerine karşı halkın çıkarlarını savunan daha özgün ve tarzlar geliştiriyorlar. Elbette ki bu akımlar iktidar ile çelişkisi olan toplumun bazı kesimlerinin örneðin bazı gençlik gruplarının bir itiraz biçimidir ve doðal olarak baðırıp çaðırıyorlar. Bu her halükarda itiraz etmenin bir yolunu bulmak açısından sessizlikten daha iyidir.

Aynı zamanda pop mekanika kolektifi gibi profesyonel müzisyenler olduðu kadarı yen ressamlar ve diðer sanat dallarında arasında da benzer projeler ve performanslar ortaya çıkardı.

ÇILGIN KADIN PROTESTOCULAR

Sadece sisteme itiraz edenlerin deðil artık tüm Rusya toplumunun dikkatlerini çeken ama bunun için üyelerinin bazılarının tutuklanıp aðır cezalarla yargılanması (Maria Alyokhina, Nadezhda Tolokonnikova) gibi aðır bedeller ödeyen Feminist Punk grubu Pussy Riot performansı önemli bir beðeni topladı. Onlar Ekim 2011'de kuruldu ve aynı zamanda bir eylem kolektifi olarak görüldüler. Çünkü Moskova’da bir katedralde "Bakire Meryem Feminist Oldu/ Bakire Meryem, Putin'i Tarumar Et" nakaratlı bir "punk duası" okuyarak dikkat çektiler. Birkaç dakika süren eylemden sonra aynı gün internete yükledikleri eylem videosu gün tamamlamadan 600 bin kişi tarafından izlenerek güçlü bir rekor kırdı. Birkaç gün içinde Rusya Ortodoks Kilisesi, Pussy Riot hakkında "holiganizm" suçlamasıyla yedi yıla kadar hapis istemiyle dava açtı. Davayı Terör Departmanı devraldı. Ortodoks aktivistler bu grup üyelerinin isimlerini internette paylaşınca ünleri daha da yayıldı. Onlar artık internet ortamının en popülist kolektiflerinden biri. Sergilerde onların tanıtım, kullandıkları protesto pankartlar ve Rusya’nın çeşitli kentlerinde ki konserlerinin kronolojileri ve müzik ve albümleri de yer alıyor. Medya arşivlerinde sosyo politik olaylara karşı protesto şarkılarıyla cevap veriyorlar tıpkı aktif politikacılar gibi.

Protest sanat günlerine çok sayıda ressam, müzisyen, diðer sanatçılar aydınlar ve yazarlar da dinleyici konuşmacı ve izleyici olarak katılıp destek sundu.