Gerilla ile ordu arasında sürekli ve yoðun olarak süren çatışmaların önemli sonuçlarından bir tanesi PKK’nin legalleşmesidir.

Yasallaşma ile legalleşme birbirinden farklı kavramlardır.

Ýlkinde örgüt olarak varlıðınızın yasal dayanaðı vardır.

Ýkincisinde ise yasal dayanaðınız yoktur, ama herkes bilir ki böyle bir örgüt vardır.

Ek olarak da bu örgüt günlük yaşamın bir parçası haline gelmiştir.

Son çatışmalarla birlikte PKK iyice legalleşerek günlük yaşamın bir parçası haline geldi.

Bu konuda iki örnek yeterlidir:

Birkaç gün önce Hürriyet Gazetesi’nde ilk sayfada Latif Demirci’nin bir karikatürü yayımlandı:

Spiker televizyonda haberleri okuyor ve şöyle diyor:

“Şırnak-Hakkari arasında yol denetimi yapan PKK’liler alkollü iki sürücünün ehliyetine el koydu.“

Trafik polislerinin yol denetimi yapması ve alkollü sürücüleri yakalamaya çalışması bilinen bir uygulamadır. Bu bilinen uygulama bir yörede PKK tarafından yapılmaktadır ya da bu örgüt günlük olaðan uygulamaların parçası durumuna gelmiştir. Başka bir deyişle belirli bir yörede de olsa sıradan günlük hayata girmiştir.

Böyle bir karikatürün Hürriyet’te yayımlanması önemlidir. Karikatürist günlük hayatın yöresel de olsa yeni bir parçasını duyurmaktadır.

Yılmaz Özdil daha ileri gidiyor ve geçtiðimiz Çarşamba günkü köşe yazısında biten bayramı deðerlendirirken şöyle diyor:

“Bu bayram trafik kazalarında ciddi azalma meydana geldi. Çünkü, pkk’nın trafik kontrolleri sıklaştı! Ehliyete bakıp, evrakı uygun olmayanı şehirlerarası yollara çıkarmıyorlar.“

Her bayram tatilinde trafik kazalarında büyük artış olur ve çok kişi hayatını kaybederdi. Bu yıl az kaza olmuş.

Neden? Çünkü trafik kontrollerini PKK yapıyormuş!

Mizah deyip geçebilirsiniz ama konu mizahtan öte anlama sahiptir.

Olumlu bir gelişme var: trafik kazaları azalmış ve bu olumlu gelişme de PKK’ye baðlanıyor.

Böyle bir durum yok tabii, ama cümlenin arkasındaki anlamı okumaya çalışırsanız şunu görürsünüz:

PKK en açık karşıtlarınca bile ciddiye alınıyor ve bundan da önemlisi ona günlük yaşam içinde yer veriliyor.

Kişilerin günlük yaşamı için önemli olan olumlu bir işleve baðlanarak yer veriliyor.

Bu insanların PKK’ye karşı oldukları biliniyor ve bu tutumlarını da deðiştirmediler.

Deðişen, bu insanların “kahrolsunlar, köklerini kazıyacaðız, caniler vb.“ söyleminden uzaklaşmaya başlamalarıdır.

Bu söylemle herhangi bir yere varılamayacaðını artık iyice görüyorlar.

Buradan olumlu sonuç çıkar mı?

Evet demek için henüz erkendir.

Benzeri bir durum daha az oranda Hürriyet Gazetesi’nin internet sayfasında PKK haberleri üzerine yorum yapanlarda da görülüyor.

Eskiden asar, keser, yakıp yıkarlardı.

Bundan vazgeçmediler ama bıkkınlık da görülmeye başladı.

“Burada konuşup duruyoruz ama bir şey olacaðı yok“ diyenler çoðaldı.

Kısa süre önce, “Ordular ilk hedefiniz Kandil“dir diyenler, şimdi hükümeti istifaya çaðırmaya başladılar.

Bu göstergeyi genellemek zordur ama en azından bir fikir veriyor.

Buradan olumlu sonuç çıkar mı, derseniz, bekleyelim bakalım, derim.

Uzun vadeli bir programı bulunmayan ve dolayısıyla ne yapacaðını da pek bilmeyen bu hükümetin olumlu ya da olumsuz hiç bir hamlesi genelleştirilemez.

Deneme-yanılma yoluyla ilerlemeye çalışıyorlar ve bunda hiç de başarılı deðiller…