Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevindeki siyahi tutukluların uðradıðı ayrımcılık skandal boyutlara ulaştı. Siyahi kadın tutuklular sadece belirli işlerde çalıştırıldıðı gibi bunun karşılıðında ücretleri de ödenmiyor.

Başbakan Erdoðan Somalililerle birlikte şefkatli pozlar verip oraya yardım göndere dursun, yangın yerine dönen Türkiye cezaevlerinde özellikle Afrikalıların tabi tutulduðu ırkçı ve ayrımcı uygulamalar yardımseverliðin sadece kameraların karşısında sergilenen bir gösteriş olduðunu gözler önüne serdi.

Yabancı düşmanlıðının en somut örneklerinden biri de Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevinde Kenyalı Nancy Wanjiku Munyoia’nın yaşadıkları. Uyuşturucu bulundurmaktan 1 senedir cezaevinin B-14 koðuşunda tutuklu bulunan Nancy W. Munyoia, siyah olduðu için hem bazı adli tutuklu ve hükümlülerin ırkçı saldırılarına, hem de cezaevi yönetiminin ayrımcı politikalarına maruz kalanlardan sadece biri.

SÝYAHLARIN MUTFAKTA ÇALIŞMASI YASAK

Cezaevinde temel ihtiyaçlarını karşılamak için mutfak bölümünde çalışmak talebiyle dilekçe verdiðini ancak her seferinde bu talebinin reddedildiðini belirten Nancy, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Yabancılardan oluşan koðuşumuzda beyazlar mutfakta çalışırken, benim bir türlü alınmamamın sebebini öðrenmek için bir fırsatını bulup konuyu mutfak görevlisine sordum. Meðerse mutfakta çalıştırılmama nedenim, siyah olmammış. Mutfaktaki erkek bölüm sorumlusu, ‘Burada siyah istemiyoruz’ diyerek beni rencide etti. Sonra araştırdıðımda ise hiçbir siyahın mutfakta çalıştırılmamasının bir tesadüf olmadıðını anladım. Mutfak bölümünde çalışmak için başvuran siyah kadınlardan hiçbiri kabul edilmemiş. Bizlere sanki hastalıklıymışız gibi davranıyorlar.

BÝZE REVA GÖRÜLEN BEDAVA ÇÖP TOPLAMAKMIŞ!

“Daha sonra çöp toplama ve temizlik işine alındım, ancak 4 aydır her sabah tüm koðuşların çöplerini toplamama ve koridorlarda genel temizlikte çalışmama raðmen cezaevi yönetimi tarafından tek kuruş ödenmedi. Defalarca ücret talebiyle cezaevi müdürüne dilekçe yazdım ama hiç cevap alamadım. Sonradan görüşmelere gittiðimde kadın müdire, ‘Tamam, tamam, vereceðiz’ diyerek her seferinde başından savdı. Anlaşılan bize reva görülen bedava çöp toplamakmış. Ailem burada olmadıðı, konsolosluk da yardım etmediði için temel ihtiyaçlarım olan sabun, şampuan, diş macunu ve fırçası, pet bile alamıyorum. Talep ettiðimde cezaevi yönetimi sadece regl döneminde 3 adet pet veriyor. Çok zor durumdayım.”

“SÝYAHÝ OLMAK SUÇ MU?”

Maðdur olan diðer bir Afrikalı da 8 aylık hamile olan Ugandalı Mamawejje Cissy. Hiçbiralakası olmadıðı halde sırf kız kardeşinin üzerinde uyuşturucu bulunduðu için 9 Aðustos 2012’den beri tutuklu. Karnı burnunda olduðu için çalışamayan Mamawejje doðum yapmaya hazırlanıyor. Türkçe bilmediði için kimseye derdini anlatamadıðını belirten Mamawejje, “Ýhtiyaçlarımızı karşılayamıyoruz, rengimizden dolayı hor görülüyoruz. Siyahi olmak suç mu? Suçmuş gibi davranıyorlar. Çok kötü durumdayız, bir sabuna muhtacız. Sesimizi kimselere duyuramıyoruz” diye sitem etti.

BAÐIŞLAR NEREYE GÝDÝYOR?

Ýstanbul’un içinde bulunan Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevine çeşitli şahsiyet, kurum ve dernekler tarafından dönem dönem maddi (para, eşya, vb) yardım ve baðışların yapıldıðı biliniyor. Özellikle ihtiyacı olan tutuklu ve hükümlülere eşit şekilde daðıtılması gereken bu baðışlar nereye gidiyor? Cezaevinde ailelerinden ve ülkelerinden uzak, yabancı uyruklu kadınlara dahi verilmiyorsa kimlere veriliyor?