Hasta tutuklu ve hükümlülerin cezalarının infazlarının ertelenmesini içeren düzenlemenin yürürlüğe girmesine umut bağlayanlardan biri de HIV pozitif(AİDS) hastası Güney Afrikalı Angel Mtsweni. Uyuşturucu bulundurmak iddiasıyla 5 yıl hapis cezasına mahkum olan ve 20 aydır Bakırköy kadın kapalı cezaevinde hükümlü bulunan 46 yaşındaki Angel Mtsweni, " Yavaş yavaş ölüyorum. Yardım edin" çağrısında bulundu.

Angel Mtsweni ile ilk kez hasteneye sevkim sırasında, ring aracında tanıştım. Güler yüzü, sempatik tavırları ve Afrikalılara özgü yüksek sesli kahkaları hemen dikkatimi çekti. O zaman son kanser hastası Magdelana De Winnaar ile aşırı derecede şişmiş olan boynunu konuşurken, o neşeyle etrafa moral vermeye çalışıyordu. Ona rahatsızlığını sorduğumda, belki cezaevide çoğu kadın gibi mesafeli davranacağım endişesiyle, hastalığını söylememeyi tercih etmişti, "Üşüttüm bir şeyim yok" demişti. Onunla ikinci karşılaşmam ise Magdelana’nın ölümünden sonraya denk geldi. Ne var ki o güler yüzlü, neşeli ve iri yaarılı kadından eser kalmamıştı. Çok zayıflamıştı. Beni gördüğünde, yorgun bir gülümsemeyle sarıldı. Ring aracında ise yüzünde belirlenen ölüm korkusuyla bana, HIV pozitif hastası olduğunu ve yavaş yavaş öldüğünü söyledi.

'GEREKLİ TEDAVİYİ ALAMIYORUM'

Angel durumunu şöyle özetledi, "Her geçen gün daha da zayıf düşüyorum. Dil sorunu nedeniyle doktorlarla iletişim kurmak çok zor. Sağlığım için gerekli beslenme koşulları yok. Burada geçirdiğim her gün hayatım tehlikeye giriyor. Psikolojik olarak çöktüm. Korkarım ki burada öleceğim. Zamanım daralıyor. Konsolosluk durumumu ve şartlarımı biliyor ancak umursamıyor.

'VEBALIYMIŞIM GİBİ DAVRANIYORLAR'

Daha önce cezaevinin atölye bölümünde çalışıyordum. Az çok ihtiyaçlarımı karşılayabiliyordum. Ama hastalığımın duyulmasıyla insanların tavrı bana yönelik değişti. Tecrit edildim. Sanki HIV pozitif hastalığı konuşmakla bulaşıyormuş gibi, herkes benden kaçmaya başladı. Bana vebalıymışım gibi davranıyorlar. Sırf bu nedenle atölyeki işimden alındım. Stresten kurtulmak için dikiş kurslarına katılıyordum. Hastalığım öne sürülerek kurs öğretmeni de sınıfı bırakmamı istedi. Çok yalnızlaştım. Ama hasta tutuklu ve hükümlüler için yasal bir düzenleme çıkacağı söyleniyor. Özgürlüğüne kavuşabilir miyim ne dersin?"

Angel Mtsweni'yi en son bir kaç gün önce, cezaevinin koridorlarında gördüm. Bir kadının koluna girmiş, ayakları şişmiş, bitkin bir halde revire doğru yürüyordu. Üzerinde uzun pembe bir gecelik vardı. Tıpkı ismi gibi, bir meleğe benziyordu. Arkasından bakakaldım. Bu görüntü hafızamdan silinmiyor.