Cengiz Çandar, “tatile çıkarken” yazdıðı yazıda “bir iddia”dan söz etti. Şöyle: “Bir iddiaya göre, Nevruz’un ‘intikamı’ alınmış. Nevruz’da mülki idare, kutlamaları engellemeye kalkmış ama 1 milyona yakın insan selinin altında kalmışlardı. Bu kez, ne yapıp yapıp, BDP’nin mitingini yaptırtmayarak “Devlet halktan daha güçlüdür” mesajını vermek istemişler anlaşılan.”

Çandar’ın “bir iddiaya göre” dediði “Nevruz’un intikamı”nı alma amaçlı yasaklamayla ilgili Diyarbakır Valisi açık bir itirafta bulundu bile. Vali Mustafa Toprak aynen şöyle dedi:

“18 Mart Nevruz kutlamasında olduðu gibi dün de izinsiz olmasına raðmen miting yapacaklarını düşündüler. 18 Mart’ı yanlış deðerlendirdiler. Devletin gücünü gözetmediler. Bunun bir aciziyet olduðunu düşündüler. Devlet istediði için 18 Mart’ta kimsenin burnu kanamamıştır.”

Şimdi ise “istediði için” Pervin Buldan’ın ayaðı kırılmıştır. Pek çok kişinin “burnu kanamıştır”. Vali açık konuşuyor. Onun demek istediði açık: Biz bu yasaðı, halkı direnişe mecbur edip, onun karşısında devletin ‘aciz olmadıðını” kanıtlamak ve 18 Martın öcünü almak amacıyla koyduk...

Demek ki, mesele “silah bulundu”, “duyum alındı”, “yan yatıldı, çamura batıldı” filan deðilmiş. Geçen Newroz’da barikatları yıkılan devletin, bu defa halka haddini bildirmesiymiş. Demek istiyor ki, “devlet isterse kimsenin burnu kanamaz, ama devlet isterse 14 Temmuzda olduðu gibi Milletvekilinin ayaðı kırılır”...

Bu gerçeðin ta kendisidir. Bizim de dediðimiz budur.

Vali, AKP Hükümetinin Ýçişleri Bakanı tarafından verilen “Newroz’un intikamını alın” emrini, Amed’de zorbalıkla yerine getirmekle kalmamış, bu emri itiraf da etmiştir. Çandar’ın duyumu doðrulanmıştır.

Ýyi de, Ýçişleri Bakanının Valisi Newroz’un “intikamını” alabilmiş midir?

Ýstasyon Meydanı’nın polis tarafından “zaptedilmesine” ve Vekillerin bile saldırıya uðramasına bakılırsa, “intikam” alınmışa benziyor.

Yani AKP Hükümeti, 18 Mart’da Newroz Alanına barikatları yıkarak dolan bir milyon Amedliyi bu defa Ýstasyon Meydanına sokmamış...

On bin kere maşallah, yüz bin kere bravo...

Vali “intikam” almıştır, ama, “intikam” alırken, 18 Marttan beter bir “acziyete” yuvarlanmıştır. TOMA’ya binen Tayyip Erdoðan, Amed’de halk denilen kayaya toslamıştır. Şöyle:

Newroz yalnız Amed’de kutlanmadı. 18 Mart günü AKP hükümetinin yasakları yalnızca Amed’de kırılmadı. Hatta bunlar yalnız Kürdistan’da da olmadı. Tüm Türkiye’de, nerede bir Kürt varsa orada, AKP Hükümetinin Newroz yasaðına karşı silahsız, sivil serhıldan patladı. O zaman bu Vali Amed’deki kendi “devlet gücüyle” halkın karşısında çaresizdi.

14 Temmuz’da AKP hükümeti Türkiye’deki bütün güçlerini Vali’nin emrine verdi. Tek bir kentin halkını bastırmak için ta Ýstanbul’lardan TOMA’ları Amed’e taşıdı.

Sonra ne oldu?

Bu “Türk milli gücü”, Amed’de yalnızca Ýstasyon Meydanı’nı “işgal” edebildi. Amed’in geri kalan her yeri Amed halkının elindeydi ve tek bir alanda yapılması planlanan miting, Amed’in bütün alanlarında, bütün mahallelerinde, bütün sokaklarında ve hatta evlerinde ve camilerinde amansız saldırıya karşı göðüs göðüse direnilerek gerçekleşti.

Vali 18 Mart’da tek bir meydanda, Newroz alanında “yenildi”. 14 Temmuz’da ise onun “acziyeti”, Ýstasyon Meydanı dışında, tüm Amed alanlarında acı bir şekilde gözler önüne serildi. Türkiye’nin bütün devlet gücü karşısında bir halkın bütün gün direnmesi ne demektir? Bu halkın her sokak başını tutan devlet gücü karşısında sokaða çıkması ne anlama gelmektedir?

Elinde silah olmayan bu halkın, tepeden tırnaða silahlı devlete başkaldırması anlamına gelmektedir.

Bundan büyük bir yenilgi olabilir mi?

Bu tür yenilgiler, AKP hükümetinin çöküşüne kadar belli ki sürecektir.

Daha şimdiden bu çöküşün uluslar arası ortamı doðuyor. Daha düne kadar Kürt sorununda konuşmayan Avrupa artık konuşmaya başlıyor. Ýşte Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi Türkiye Raportörü Josette Durieu, 14 Temmuzdan beri AKP’nin “siber saldırısına” uðrayan ANF’ye şu demeci verdi:

“Ortada otonom haklarını isteyen bir halk var. Ve bu yokmuş gibi davranamayız? Bu mesele karşısında, Türkiye’nin siyasi karar dahil, her bakımdan kararını vermesi gerekiyor. Zira Türkiye’nin istikrara kavuşması için de bu gerekli. Nihayetinde bunun gideceði ve gitmesi gereken yol belli! Bu da yazılı bir metin veya sözleşme ile sonuçlanacak olan müzakerelerdir.

Evet müzakerelerdir... Ve muhatap ise karşınızda olanlardır. Bunlar kim? Kürt sorumlular, Kürt temsilcileridir!”

Ve AKPM Türkiye Raportörü PKK önderi Öcalan’la görüşmek için Hükümete başvurmuş bulunuyor.

AKP devleti güçten düşüyor. Yine Çandar’ın sözleriyle yazıyı bitirelim:

“Barışçıl gösteri yapmak isteyen insanların önüne, gaz bombaları, tazyikli su sıkan hortumlar, coplar, zırhlı ekipler ve panzerlerle dikilirsen, 85 kişiyi içeri atacak kadar pervasızlaşırsan, milletvekili falan dinlemeyip hoyratlaşırsan devlet halktan güçlü sanılır. Oysa Suriye’de Başşar’ın devleti, Hama’da, Homs’ta, Ýdlib’deki halktan ne kadar güçlüyse, Diyarbakır’daki ‘devlet’ de Diyarbakır ve bölge halkından o kadar daha güçlüdür. “