Suruç'ta yakınlarını kaybeden aileler, katliamın 100. gününde yakınlarının eşyalarını Kobane'ye gönderiyor. Suruç şehit ailelerinin eşyalarla birlikte, Rojava halkına gönderdiği bir de "Selam" var.
Suruç'ta 33 devrimcinin AKP-DAİŞ işbirliğiyle öldürüldüğü katliamın yarın 100. günü olacak.
Haftalardır adalet talebi karşılanmadığı gibi Ankara katliamı ile aynı acıları yaşayan Suruç Aileleri İnisiyatifi, yakınlarının eşyalarını Kobanê'ye gönderecek.
İstanbul'daki aileler eşyaları, yarın saat 18.00'de Kadıköy Belediyesi'nin önünde açıklama yaptıktan sonra Suruç'a gönderecek. Diğer kentlerdeki aileler de Suruç Belediyesi'ne eşyaları ulaştıracak. Tüm eşyalar toplandıktan sonra Kobanê'ye gönderilecek.
Cemil Yıldız'ın ailesi, hazırladığı eşya kolisini kırmızı kurdele ile bağlarken, İsmet Şeker'in ailesi de pakete koyduğu bir mektupla Kobanê'deki savaşçılara "selam"larını gönderdi.
CEMİL YILDIZ'IN MAVİ TİŞÖRTÜ İLE GİYEMEDİĞİ TAKIM ELBİSESİ
Yıldız'ın hayat yoldaşı Sultan Yıldız, eşinin severek giydiği mavi tişörtü ve kot pantolonu ile giymeye pek fırsat bulamadığı takım elbisesini pakete koydu. Konuşmakta zorlanan Yıldız, "Cemil, Kobanê'ye gitmeye çok istekliydi. Kendisi gidemediği için ondan kalan birkaç parça eşyasını gönderiyoruz. Eminim ki hiçbir şey Cemil'in içinde kalmadı ve rahat uyuyordur. Cemil'in çok eşyası yoktu zaten. Hayatında bir kez takım elbisesi oldu. O'nu da pek giyecek fırsatı olmadı. O'nu da gönderiyoruz."
ANNE, BABA VE OĞULUN EŞYALARI GÖNDERİLİYOR
Katliamın üzerinden geçen günlere rağmen Yıldız, yaşadığı acıyı "Ne diyeyim. Ben sözün bittiği yerdeyim. Çünkü Cemil bizim her şeyimizdi" diye anlattı. Yıldız, Rojava halklarına da "yolunuz açık olsun" mesajını gönderdi.
İsmet Şeker'in kızları da, babalarının eşyaları ile Kobanê savunmasında ölümsüzleşen kardeşleri Mustafa Can Şeker (Şiyar Koçgiri) ve bu acıya dayanamayarak hayatını kaybeden annelerinin eşyalarını Kobanê'ye gönderme hazırlığında.
Şeker ailesi, eşyaların arasına bir de Rojava'daki halklara ve savaşçılara selamlarını gönderen mektup koydu.
Dilek Şeker yaşadığı duyguyu şöyle anlattı: "Bir mutluluk var ama hüzün ağır basıyor. Oraya gitmelerini isterdim. Orayı göremediler ama bir gün babama ve kardeşime 'Ben sizin kıyafetlerinizi gönderdim' diyeceğim. Biliyorum ki duyuyorlar beni. Babam da 'Rahat uyu' diyorum. O'nun kanını yerde bırakmayacağım. Kobanê'ye de sevgilerimi, selamlarımı gönderiyorum."
