Türkiye, Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi’ne sunduğu Eylem Planı'nda, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırılan mahpuslar için “umut hakkı”nı tanımayacağını açıkladı. 
27 Haziran 2025 tarihli planda, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin(AİHM) Emin Gurban, Civan Boltan, Hayati Kaytan ve Önder Apo(No. 2) kararlarına dair yükümlülükler değerlendirildi.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM), bu davalarda ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası alan kişilere herhangi bir tahliye umudu veya cezanın yeniden gözden geçirilmesine imkân tanınmamasının Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 3. maddesini (işkence ve insanlık dışı muamele yasağı) ihlal ettiğine hükmetmişti. Mahkeme, Türkiye'den ilgili mevzuatta değişiklik yapmasını istemişti.

TECRİTTE ISRAR

Eylem Planı’nda, Önder Apo’nun 1999’dan bu yana tek kişilik hücrede tutulmasına rağmen, “başka bireysel önlemlere gerek olmadığı” öne sürüldü. Bu durum, AİHM’in kararına rağmen İmralı’daki tecridin sürdürüleceğine işaret ediyor.

UMUT HAKKININ REDDİ

“Şartlı Tahliye” başlığı altında Türk Hükümeti, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasının “istisnai” olduğunu ve bu hükümlülerin şartlı tahliye mekanizmasından faydalanamayacağını belirtti. Böylece Türkiye, “umut hakkı” konusunda mevzuat değişikliği yapmayacağını resmen duyurmuş oldu.
Adalet Bakanı Yılmaz Tunç da Mayıs ayında verdiği bir demeçte,  Önder Apo’ya umut hakkı tanınmasına dair “Böyle bir durum söz konusu değil” açıklamasında bulunmuştu. Eylem Planı’ndaki ifadeler, bu yaklaşımın resmi politika haline geldiğini ortaya koydu.
Türkiye’nin bu tutumu, AİHM kararlarına rağmen uluslararası yükümlülüklerini yerine getirip getirmeyeceği ve tecrit politikalarının devam edip etmeyeceği yönünde kamuoyunda ciddi soru işaretleri yaratıyor.