Federal Kürdistan Bölgesi Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlığı, işsizlik başvurusu yapan gençlerin kendilerine sunulan işlerde çalışmak istemediğinden yakınıyor. Bakanlıktan bir yetkili, iş imkânı sundukları gençlerin yüzde 90’ının çalışmadığını savunuyor.

Bakanlık verilerine göre son dokuz yıl içerisinde 32 bin 900 kişi iş başvuru formlarını doldurdu. Bunlardan 21 bin 751’inin erkek, 11 bin 149’unun kadın olduğu ifade edilirken, aralarından sadece 1694’ünün (1209’u erkek, 485’i kadın) işe başladı.

Rudaw gazetesine göre Bakanlık yetkilisi Dilawer Kawani, “Ne yazık ki gençlerimiz çalışmak istemiyor.  Her ne kadar onlara iş bulsak da, kabul etmiyorlar. Kendilerine iş bulduğumuz gençlerin yüzde 90’ı, çalışmıyor” diye belirtiyor.

“Tembel” ifadesini kullanmaktan kaçınan Bakanlık yetkilisi, bazı gençlerin iş yapmaktan kaçtığını söylüyor. Bakan, Kürdistan Bölgesi’nde işsizlik oranlarının çok düştüğünü söylerken, bunun da kamu hizmetleri alanında projeler ile bölgedeki hem yerli hem de uluslararası şirketlerin artması ile bağlantılı olduğunu söylüyor.

Bakanlık verilerine göre, iş başvurusu yapan kadınların sayısında artış var. Bunun da işsiz erkeklerin sayısının azalması ve kadınların ekonomik bağımsızlıklarını kazanmak istemesiyle ilgili olduğu ifade ediliyor.  Rudaw’ın yayınladığı bakanlık verileri, son üç ay içerisinde 897’si erkek, 1093’ü kadın olmak üzere 1990 iş başvurusu formu dolduruldu.

Bunlara iş imkanlarını sunmak için bakanlıktan bir komitenin 361 proje ve özel şirkete başvuruda bulunduğu belirtiliyor. Bakanlık, 237 iş imkanı oluşturulduğunu ancak sadece 67 kişinin bunlarda çalışmayı kabul ettiğini söylüyor.

Buna karşın, üniversite diploması olup da iş bulamayan çok sayıda genç var. Bunların bir kısmı, bakanlığın kendilerine yanıt vermediğini söylerken, bir kısmı da verilen ücreti yetersiz buluyor. İşveren Ali İbrahim’e göre Bakanlar Kurulu’nun kararı çerçevesinde aylık ücretin 285 doların altında olmaması gerekiyor.

UCUZ İŞ GÜCÜ YAYILIYOR

Bölgede işçi sınıfı genellikle Güney Kürdistanlılardan oluşmuyor.  Bu petrol bölgesinde ailelerin gelir düzeyleri oldukça yüksek. Çalışma imkanları yeterince olsa da, çoğu genç ya ilgi ya da ihtiyaç duymuyor.  Bu da hükümetin yürüttüğü özel bir politikanın da parçası olarak değerlendiriliyor. Hükümetin olası tepkilerin önüne geçmek için her aileden üç-dört kişiyi maaşa bağladığı ifade ediliyor. Ailedeki kadınlara her ay 30 bin dinar (25 dolar), çocuk başına ise 80 bin dinar (69 dolar) veriliyor. Ancak beşinci çocuk için verilmiyor.  

Federal Kürdistan bölgesinde işçi sınıfı daha çok Kuzey Kürdistan ve dünyanın yoksul birçok yerinden bölgeye gelen veya getirilen kesimlerden oluşuyor. Kuzey Kürdistan ve Türkiye’den gelenler açısından bölge ciddi iş olanakları sunuyor ve ücretleri göreceli olarak dolgun ancak 285 olarak belirlenen asgari ücret, yoksul ve savaşın pençesindeki ülkelerden gelenler için pratikte uygulanmıyor. ANF’nin yerel kaynaklardan aldığı bilgiler, bu açıdan farklı bir tablo ortaya koyuyor.

Tablonun bu yüzünde sömürü var. Ucuz iş gücü giderek yayılıyor. Özellikle Bangladeş, Filipinler veya savaşın yaşandığı Suriye’den yoğun bir iş göçü ile birlikte ücretler de aşağıya çekildi. Bunlara daha önce ortalama 100 dolar olan aylık ücret, 40 dolara düşmüş durumda. Erkekler düşük ücretlerle çalıştırılırken, yoksul bölgelerden getirilen ya da savaşlardan kaçarak bölgeye sığınmak zorunda kalan kadınlar ise düşük ücretin yanısıra ciddi suiistimallere maruz kalabiliyorlar.