Çiyager Agir, 1996’da Dêrazor’da doğdu. Herkes gibi umutları vardı; özgürce yaşamak istiyordu. DAİŞ, bayrağı gibi karanlık bir şekilde kente çökünce, yaşam artık bir işkenceye dönüşmeye başladı. Şehir meydanındaki infazlar, insanların uzuvlarının kesilmesi, kadınların kırbaçlanması ve bir direğe bağlanarak günlerce aç-susuz bırakılması sahnelerini gördüğünde, izlediğim tarihi filmlerin zulüm karelerine bizzat tanıklık etti. Bu durumu kabullenmiyor ve arkadaşlarıyla paylaşıyordu. Kenti işgal altında tutan DAİŞ tarafından tutukladı. 5 aya yakın zindanda kaldı ve defalarca işkence gördü. Aile büyüklerinin devreye girmesiyle serbest bırakıldı ama hayatını böyle sürdüremeyeceği konusunda da netleşti.

KOBANÊ ZAFERİ MOTİVE ETTİ

Kürtlerin DAİŞ’i Kobanê’de yenilgiye uğratması işgal altındaki kentlerde karanlığa mahkum edilen insanlara moral oldu. Çiyager Agir için de Kobanê zaferi umut oldu. Sonrasını şöyle anlatıyor: “Önder Apo’nun ismini duyduğumda ve ırk gözetmeden yardımımıza yetişen insanlık ideolojisini tanıdığımda, Ortadoğu’ya gelecek yeni yaşamın yolunun Kürdistan dağlarından geçtiğini anladım.

İKİ YILDIR KÜRDİSTAN DAĞLARINDA

Şimdi iki yıla yakındır direniş dağlarındayım. Kültür, dil, arazi, iklim farklılığı olabilir ama bu Hareket içerisinde birçok ulustan yer alan arkadaşlar var, herkes de birbirine aileden de öte bağlı. Buradaki yoldaşlık ilişkisine hiçbir yerde tanık olmadım. Çok farklı bir duygu; anlatılması zor. ‘Mutluluğu, direnişi, gülmeyi ve ekmeği karşılıksız birbiriyle paylaşanların topluluğudur’ diyebilirim. Arap halkı olarak epey acı çektik ve halen çekiyoruz. Bu acılara sadece Önder Apo’nun felsefesi derman olacaktır. Bu vesileyle yarınlara umutla bakanlara ve özellikle halkımın gençlerini de davet ediyorum.”