Mam Ezîz, 60 yaşında, Hewler'e bağlı Sideka ilçesinin Jilê köyü sakinlerinden. Hayvancılık yaparak yaşamını idame ettiriyor. Her yıl bahar aylarında Kêlaşin yaylalarının yolunu tutuyor. Dedesi, babasından kalma bu yaşamı sürdürüyor. Ata, dede ve babasının da bu topraklarda hayvancılık yaparak, yaz aylarında yaylaya çıkarak yaşadığını söylüyor. Kış aylarında köylerinde, yaz aylarında ise Kêlaşin'de yaşıyor.

Mam Ezîz sadece bir yaylacı ya da çoban değil, adeta Bradost ve Kêlaşin mıntıkalarının bir tarihçisi. Sadece ilk okulu okumuş ancak 1984 yılından bu yana Türk devletinin Kêlaşin ve Bradost bölgesindeki katliamlarını tek tek tarihleri ile birlikte yanına not etmiş. Şu ana kadar otuz dört defter doldurmuş. Bu otuz dört defterde yazdıkları Bradost ve Kêlaşin bölgesinde yaşanan olaylardan oluşuyor. Daha çok da Türk devletinin bölgeye yönelik gerçekleştirdiği saldırılar ve bu saldırılarda katledilenler içinde yer alıyor.

MAM EZİZ'İN DEFTERİNDEN

Mam Ezîz, defterindeki birkaç örnekle Türk devletinin bölgeleri Bradost ve Kêlaşin’deki katliamlarına şu şekilde ışık tutuyor:

"Türk devletinin savaş uçakları 1998 yılında Lolan’daki sivil halkı vurdu; 84 kadın, çocuk ve yaşlıyı katletti.

1997 yılında Bradost’ta bir evi vurdular, 7 kişi katledildi.

Kendi köyüm olan Jile’yi 1992 yılında vurdular; 8 kişiyi katlettiler.

1995 yılında Deştê Hertê’de bir köyü vurdular; 6 kişiyi katlettiler.

2000 yılında Kendakola’yi vurdular; 39 kadın, çocuk ve yaşlı katlettiler."

'BİZİ SADECE GERİLLA KORUYOR'

Türk devletinin bu dönemki saldırılarından ötürü da büyük bir zarara uğradığını söyleyen Mam Ezîz, "Topraklarımızı ekemedik. Yaylalarımız yandı. Hayvanlarımız aç kaldı. Bazı yerlerde sivil insanlarımız öldü" dedi.

Mam Ezîz, bölge hükümetinin işgale karşı sessizliğini de eleştirerek, kendilerini koruyan tek gücün PKK ve gerillaları olduğunu söylüyor. Mam Ezîz, sözlerinin sonunda, Kürtler arası birliğin mutlaka olması gerektiğini söylüyor.