GÖRÜNTÜLÜ

Nevin ve Osman kardeşler Kürtçe eğitim almak istiyor

Rojava’da öğrenciler ve ailelerin anadilde eğitim talebi yükseliyor. Rojava’da öğretmen açığının bulunduğu köylerde öğrenciler anadil eğitim talebinde bulunuyor.

Zergan’a bağlı Lizga köyünde oturan iki kardeş anadilde eğitim alamadıkları için okula gitmek istemiyor. Nevin ve Osman kardeşler, her gün köylerinden 5 km uzaklıktaki Mirêkis köyüne gitmek zorunda kalmalarına rağmen anadilleri olan Kürtçe eğitim alamadıklarından şikayetçi.

Anadil eğitim talebinde bulunanlardan Nevin ve Osman adlı iki kardeş köylerinden 5 km uzaktaki başka bir köyde okula gidiyor. Ancak iki kardeş ana dilleri Kürtçe eğitim alamadıklarından şikayet ediyor.

Anne Boseyma kendi çocukları gibi okula gelen 20 civarında öğrencinin olduğunu ve anadillerinde eğitimin verilmesi gerektiğini söyledikten sonra, “Çocuklarımız Kürtçe eğitim alamadıkları için okula gitmek istemiyorlar artık” diye ekliyor.

Ailenin 4 çocuğundan en küçüğü olan Nevin Rojava’yı terk edenlere inat “Başka yere gitmeyeceğim, topraklarımda yaşayacağım” diyor. Rojava’da devrimin filizlendirdiği yaşamın güzel bir örneği olan Nevin ülke bilinci ve sevgisi kadar, güzel sesi ile birçok güzel bir parçayı söylüyor.

‘DEVRİM TOHUMLARI FİLİZLENDİ’

Rojava’daki her çocuk gibi Nevin ve Osman adlı iki kardeşinde ilginç bir hikayeleri var. Rojava devrimi başladığında 1 yaşında olan Nevin şimdi 6 yaşında, abisi Osman ise 10 yaşında. Devrim öncesi köylerinde 20’den fazla Êzidî aile yaşıyordu. Ancak şimdi iki aile kalmışlar.

Zergan’da bir çalışmadan dönerken, köylerine ziyarette bulunuyoruz. “Bir çay içelim, sen de güzel sesi ve yurt sevgisi ile küçük Nevin’i görürsün” diyen yol arkadaşımın önerisi ile Zergan’ın 10 km kuzeyinde yer alan Lizga köyündeki evlerine gidiyoruz.

Nevin’in küçük bedenine çok şey sığdırdığını ilk etaptaki sıcak karşılaşmamızdan anlıyoruz. Yol arkadaşım ile tanışmalarından dolayı annesi evde olmamasına rağmen bizi oldukça samimi karşılayarak terasa davet ediyor. Sonra abisi Osman ve annesi Boseyma de geliyor. Kurumsal çalışmalar içinde yer alan Nevin’in babası ise köy dışında olduğu için görüşemiyoruz.

‘OKULA GİDİYORUZ BİR ŞEY ANLAMIYORUZ’

Kısa sohbetimizde hal hatırlarını soruyoruz. Anne Boseyma çocukların ana dillerinde eğitim alamadıklarından şikayetçi ve “Osman artık okula gitmek istemiyor” diyor. Annenin sözlerini tamamlayan Nevin oluyor. “Ben anlamadığım bir dilden eğitim alıyorum. Kendi dilimde eğitim almak istiyorum” diyor. Söylenecek çok söz, itiraz edilecek bir durum yok.

İki yıldır Rojava’da anadilde eğitim veriliyor. Geçen yıla oranla birçok yeni okul da açıldı, ama Nevin ve Osman gibi halen ihtiyaçları olan bazı okullara ulaşılamamış. Anne Boseyma, “Çocuklar her gün 5 km uzaklıktaki Mirêkis köydeki okula gitmek zorunda kalıyorlar. Üstelik ders Kürtçe verilmediği için çocuklar Arapça okumakta zorlanıyor ve okula gitmek istemiyorlar.

Çevre köylerden okula gelen toplamda 20 civarında öğrenci vardır. Bunlara bir öğretmen atanması gerekirdi. Ama şimdiye kadar bu ihtiyaç karşılanmadı. Taleplerimize olumlu cevap verileceği söylendi. Ancak henüz bir sonuç alamadık” diyor.

DEVRİMİN ERKEN BÜYÜTTÜĞÜ BEDENLER

Devrimin 5. yılına girdiği Rojava’da birçok altüst oluş yaşandı. Yeniden inşa sürecinde ise eskiye, geçmişe ait birçok şey yeniden düzenlemeye çalışılıyor. Rojava devrimi bu yönleri ile toplumsal alt üst süreci yaşattı. Toplumun her kesiminden devrime katılımlarla birlikte adeta yeniden yaşattı, boy verdi, bilinç ve irade kazandırdı. Devrimin toplumsal alanda yarattığı devasa gelişme ise belki de kadın ve gençliği çalışmalarının yanında çocukların dünyasında yaratmış olduğu gelişmedir. Çocuklar kendi ulusal ve simgesel giyimlerinden tutalım, yaptıkları zafer işaretleri ile öz savunma ve öz savunma güçlerine olan ilgilerini geliştirmiş. Bu açıdan birçok çocuğun, “Büyüdüğümde YPG ya da YPJ’ye katılacağım” demesi devrimin erken büyüttüğünü küçük bedenlerde görmek mümkün.

6 yaşında Nevin ile 10 yaşındaki abisi Osman da devrimin erken yaşta büyüttükleridir. Anne Boseyma yanımızda Nevin’i sınava tabi tutar gibi sorular soruyor, “Biz Almanya’ya gideceğiz” diyor, Nevin, “Ben burada ölsem de Almanya’ya gitmem” diyor. Boseyma anneni sorularına Nevin, “Ben Kürdü kendi dilimde eğitim almak istiyorum. Rêberême Apo’ya” gibi cevaplar veriyor. Nevin birçok Kürtçe helbesti ezberlemiş, güzel sesi ile bize birkaç türkü söylüyor. Kahveler de içilip Nevin’den küçük bir konser dinledikten sonra yeniden yola koyuluyoruz…