GÖRÜNTÜLÜ

Erken büyüyen Şengalli çocuklar

Yaşlarının küçük olduğuna bakmayın, onlar o küçücük bedenlerine ve yaşlarına kocaman bir yaşam sığdırdılar. Şengalli çocuklar, savaştan zarar gördü, etkilendi.

Yaşlarının küçük olduğuna bakmayın, onlar o küçücük bedenlerine ve yaşlarına kocaman bir yaşam sığdırdılar. Şengalli çocuklar, savaştan zarar gördü, etkilendi. Okula gidip, ders yapacak ya da arkadaşlarıyla oyun oynayacak yaştaki Şengalli çocukları, yaşam koşulları ve savaş büyüttü. 4, 5, 6 ya da 7 yaşında olabilirler, ancak her biri bir direniş içerisindeki küçük devrimciler… O küçük devrimcilerin büyük yürekli çocuklarından birisi de Felah Rekan…

Felah daha 7 yaşındaydı, yaşadığı katliam 73’üncüsüydü. 73’üncü kindi, öfke idi. Onun küçük yüreğini ağrıtan ve büyüten… 7 yaşında kansere yenik düşen Felah da yaşıtları gibi erken büyümek isterdi. Yaşları her ne kadar küçük olsa da yaşadıkları onları büyütmek istedi.

Felah, gerillalara duyduğu sevgisini 3 Ağustos katliamının ardından zirveleştiriyor. Gerillaya olan sevgisi ve hayranlığı onu gerillaların yanına çekiyordu. Bunun için küçük ayakları onu gerillaların kaldığı yerlere götürüyordu. Hatta Şengal’in en güzel evleri olan naylon çadırlara bile girmek istemiyordu. Çocuk yaşı ile gördükleri onu olgunlaştırmıştı ve yaşlı gözleri ile dünyaya bakıyor, olanları kabul etmiyordu. Felah ta bu duygularla çabuk büyümek istemiş, dünyasının ve halkının kahramanları, gerillalar gibi olmak istemişti. Ancak bu şekilde alırdı küçük yaşına yüklenen bunca acının intikamını…

Yaşı küçük olmasına rağmen tutulduğu hastalık da büyüktü. Yaşı büyüklerin bile yenik düştüğü bu hastalığa o tüm umutları ile sarılarak direniyordu, direnme zamanında. Bundandı yüreği gibi yaşının büyük olma istemi. Küçük bedeni ile her ne kadar direnmeye çalışsa da bir hafta önce rahatsızlandı ve tedavi için Hewler’e gönderildi. Gördükleri, yaşadıkları ve o küçücük bedeni, musallat olan kanser karşısında dayanamadı, yenik düştü.

Felah, küçük yaşına rağmen o kadar olgun yaşamış, o kadar güzel hayaller kurmuştu ki, dünyasını süsleyen o hayallerini gerçekleştirmek istiyordu ve biz büyüklerine ve dünyasını süsleyen kahramanlarına şu sözlerini vasiyet etmişti.

VASİYETİM

Babası YBŞ Komutanlarından Rekan Şengalê: Oğlum erken büyüyüp Yêkineyen Berxwedana Şengal saflarına katılmak istediğini söylüyordu. Ancak bu illet oğlumun elinde kalan hayallerini bile gerçekleştirmeye izin vermedi. O da Şengalli çocuklar gibi hayallerini süsleyemedi. Genç olmadan 19 Mayıs 2015 tarihinde saat 2’de Hewler hastanesinde şu sözleri ile yaşama o küçük gözlerini yumdu.

Bana; ‘ben ölürsem beni Şengal Şehitliği’nde halkımın kahramanlarının yanına gömün. Belki kendileri gibi halkımı kurtaramadım ancak gönlüm onlarlaydı. Bunun için beni hep yanlarına koştuğum yoldaşlarımdan ayırmayın, onların yanına gömün. Bir de törenimde hiç göremediğim ama çok sevdiğim halkımın güneşi Önderliğimin posterini sarın ki her sabah halkımın yüzünü döndüğü güneşten daha büyük olan güneşim Önder Apo’ya her zaman görebileyim. Onu görmenin hayalleri ile bu kadar acıya karşı direndim. Önderliğimdi beni bu acılara karşı direnmeyi öğreten. Onun için ölümümde de beni bundan mahrum etmeyin’ dedi.

Baba Rekan Şengalê de küçük YBŞ savaşçısının isteğini yerine getirdiklerini söyleyerek törene katılan tüm yoldaşlarına teşekkür etti.

YBŞ FELAH’IN VASİYETİNİ YERİNE GETİRDİ

Felah Reka’nın vasiyetini YBŞ güçleri yerine getirdi. Felah için askeri bir tören hazırlayarak, Kürt Halk Önderi Abdullah Öcalan’ın posterine sarıp vasiyetini yerine getirdi. Ardından tören katılan halk ve YBŞ savaşçıları Felah’ın mezarına kondukları masum öpücük ve mezarından aldıkları bir avuç toprak ile Felah’ın hayallerini gerçekleştireceklerini söylediler.

...